New England Hellenic Societies honor Dr. Zannis with Freedom Award

From left: Dr. Kostas Drosatos, assistant professor of Pharmacology at Temple University, a former student, Vassilis Kafkas, President of the Federation of the Hellenic American Societies of New England (FHASNE),  Dr. Eirini Iliaki, MD, Cambridge Health Alliance, a former student and participant  in the BU-U of Crete exchange program, Dr. Zannis, Dr. Emmanouela Tsagaraki, MD, a graduate student of the MD PhD program of the U of Crete now doing her thesis  at UMass, and Kostas Travayiakis,  FHASNE executive board member. (Photo courtesy of National Herald)

The Federation of Hellenic American Societies of New England 

honored veteran Sabbatoparea member Dr. Vassilis Zannis with the 

Freedom Award at its annual gala April 21, 2018. Many members 

of the parea attended the event along with several of Zannis's 

former students and colleagues.

In his acceptance speech, Zannis said:

Your Eminence Metropolitan Methodios, honorable consul general of Greece, Senator Raptakis 

distinguished guests and members of the community, thank you for attending this dinner.

I wish to thank the president of the Federation Mr. Vassilis Kafkas and the members of the 

executive council for selecting me for the Freedom award.

Also thank you very much Kosta for your generous introduction. The greatest reward for a 

teacher is to see his students become better than him and to continue his unfinished business 

and this definition applies perfectly to you.

 In our lifetime we must always keep in mind what are our debts to the past that we must repay

 and what are our obligations to the future.

My debts are numerous and include:

Debt to my parents Yiannis and Markella who without financial means dared to send me to the

high school 50 km away from home that started my exciting career journey.

Debt to the heroic teachers of a school, who were struggling every day to teach simultaneously, 

singlehandedly six classes of an elementary school.

Debt to my pioneer cousin Kosta Michalaki, who starting under worst conditions than I from 

my village obtained  a PhD from Columbia University in 1959 and contributed greatly to 

educate the American Greek youth of North America. He became my role model that I wanted 

to imitate in life.

Debt to an inspired political leader who with new legislation in 1963 created fair PanHellenic 

entrance exams for the institutes of higher education, provided free college education for all 

students who succeeded in the entrance exams and abolished the preexisting political 

discrimination for admission to the institutes  of higher education.

Debt to my professor Dimitris Galanos at the university of Athens who advised me to pursue 

without delay my dream of graduate studies in the United States.

And last but not least debt to the members of my family who endured my long absences from 

home that enabled me to pursue my dreams.

I would like to say few words about the meaning of the BU-Crete Medical student  

exchange program that triggered the freedom award and the need to preserve it for the next 

generations.

Boston University School of Medicine under the direction of dean Aram Chobanian, who 

had recruited me to BU and became later president of the University, and the medical 

school of the University of Crete established in 2001 a medical student exchange program. 

As a faculty of both medical schools I have been assigned to facilitate and sustain this 

exchange program.   

During the last seventeen years, 177 select Greek students have come to Boston and a 

comparable number of American medical students (including 6 American Greek students) 

have gone to Crete for one and in few cases a two-month clinical or laboratory electives. 

The only obligation that the participating Greek students have towards the program is to 

succeed and help other students to succeed in the future.

The results of the exchange program based on the outcomes have been impressive.

A large percentage of the Greek students who participated have pursued clinical training 

or research fellowships or graduate studies in the United States or in Europe. Ten of the 

early participants have reached the rank of assistant professor in medical schools of the US 

and two in Europe and several have specialty fellowship positions in high quality medical 

schools of the U.S .Those who came after 2008 are in a similar trajectory of success.

The program has been supported with $4000 annually by the Pancretan association of 

America and limited donations by faculty and individuals that cover the cost of registration 

and malpractice insurance of the Greek students.

I firmly believe that investment in young people to realize their potential is a noble cause 

that merits our support. Our expectation is that an investment of $1,000 today may be 

converted into a bright career of a new scientist within the next 15 years that will contribute 

to the medical sciences and will benefit the society.  

Generalizing on this theme education is the single most transformative gift a person might 

give to his children, his relatives or deserving members of the society.

To utilize optimally and be worthy of this gift the recipients must have a dream and a 

vision of what they want to achieve in life and never give up in pursuing their dream no 

matter what the obstacles are. They must also have and be inspired by role models they 

want to imitate. Finally they must be willing to help others succeed and thus pay back their 

debt to those who helped them and in this way contribute to the progress of the society.

Thank you very much.



Three former students of Dr. Zannis introduced him to the audience. One of them was Dr. Emmanouela Tsagkaraki. Here are her remarks:

I am going to begin my speech quoting Odysseas Elytis: “Whoever cannot stand with one leg away from the earth, they will never manage to stand upon it.” That is exactly what our professor, Dr. Vassilis Zannis encouraged us to do and showed us the way: how to stand outside of what is considered solid, how to think out of the box and set academic goals beyond our imagination.

The student exchange program provided me, when still an MD student at University of Crete, the opportunity to participate in the projects of a distinguished biomedical research laboratory at Boston University and later to complete part of my clinical rotations at Boston Medical Center. I gained insight of the clinical medicine practice and basic research in the USA, created a network of influential Greek and non-Greek scientists and, eventually, I joined a research laboratory with remarkable contribution in the field of glucose metabolism, getting closer to my academic goals. I am very grateful, as the exchange program provided many of my colleagues and me with motivation and a starting point for the journey into deeper knowledge, research and struggle for excellence.

I would like to thank Dr. Zannis, as his student and, hopefully, on behalf of my colleagues of past and future generations at University of Crete School of Medicine.

(Towards Dr. Zannis) 
Dr. Zannis, thank you for the high quality medical school in Greece that we graduated from, for being an exemplar of decency and dignity for us, for widening our academic horizons and for the constructive opportunities you provided us – they much upgraded our lives. Thank you for your selfless presence, for being our tireless and rigorous mentor and for supporting our first, determined but full of anxiety, steps.

            It is an indescribable pleasure for me to be present in this honorary dinner for you, dear Professor. I wish and hope your contributions become an example for all of us in the future, always keeping our promise to you: to succeed in our careers and lead the next generations towards excellence.

Many sympareotes attended the Zannis Gala. 

Another one of this former students, Dr. Kostas Drosatos, Assistant Professor of Pharmacology at Temple University School of Medicine, introduced Dr. Zannis in this way:

Απόψε νιώθω ταυτόχρονα μεγάλη χαρά και ακόμα μεγαλύτερη τιμή και ευθύνη. Είναι σπάνια στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου να προλογίζει σαν μαθητής το δάσκαλό του. Μαζί με την τιμή να περιγράψω την τεράστια συνεισφορά που ο Βασίλης Ζαννής είχε στην επιστήμη του, έχω την ευθύνη να αναδείξω σε όλους όσους δεν τον γνωρίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που εκτός από σημαντικό επιστήμονα τον κάνουν ξεχωριστό άνθρωπο.

Συνάντησα το Βασίλη Ζαννή το 2000 για πρώτη φορά ως διδάσκοντα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Μοριακής Βιολογιάς & Βιοϊατρικής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης όταν η βιολογική έρευνα ολοκλήρωνε ένα μεγάλο επιστημονικό «στοίχημα», τη χαρτογράφηση του ανθρώπινου DNA. Όλοι οι νέοι μεταπτυχιακοί φοιτητές του έτους μου, σε μια περίοδο που αναζητούσαμε το στίγμα μας στον καμβά της επιστήμης, εντυπωσιαστήκαμε όταν όλοι οι καθηγητές μας μιλούσαν για θαυμαστά επιτεύγματα που συνέβαιναν τότε σε παγκόσμια κλίμακα στο χώρο της Βιολογίας.  Ο Βασίλης Ζαννής ξεχώρισε όταν μας μίλησε για εφαρμογές όπως η γονιδιακή θεραπεία, οι επεμβάσεις στο γενετικό υλικό για τη διόρθωση γενετικών ασθενειών και η τροποποίηση πρωτεϊνών για χρήση σε θεραπείες ασθενειών που όχι μόνο αποτελούσαν μικρά θαύματα της επιστήμης αλλά ήταν επιτεύγματα της δικής του ερευνητικής ομάδας. Εντυπωσιασμένος από τη δυναμική της έρευνάς του, όταν με κάλεσε στο γραφείο του στην Κρήτη για να μου προτείνει να μου προσφέρει ερευνητική υποτροφία και να κάνω τη διδακτορική μου διατριβή στο εργαστήριό του στο Boston University, του απάντησα θετικά μέσα σε 3 δευτερόλεπτα. Σήμερα μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι εκείνη η θετική απάντηση άλλαξε εντελώς τη ζωή μου.

Όταν ήρθα το 2002 από την Κρήτη στη Βοστώνη δεν ήξερα για πόσο διάστημα θα έμενα στο εργαστήριό του και θυμάμαι ότι είχα κρατήσει το διαμέρισμα που νοίκιαζα στο Ηράκλειο. Όταν λίγες ημέρες μετά την άφιξή μου τον ρώτησα πόσο υπολόγιζε ότι θα μείνω στη Βοστώνη μου είπε με το χαρακτηριστικό ολιγόλογο στυλ του «You are here to stay». 16 χρόνια μετά αντιλαμβάνομαι όλο και πιο έντονα πόσο σημαντικό για τη ζωή μου σαν επιστήμονα και σαν άνθρωπο ήταν αυτό το «You are here to stay». Τον ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά για την ευκαιρία που μου έδωσε να έρθω στις ΗΠΑ και τα εφόδια με τα οποία με εξόπλισε για να μπόρεσω να μείνω και να να γίνω καλύτερος επιστήμονας και καλύτερος άνθρωπος.

Δούλεψα στο εργαστήριό του για το διδακτορικό μου για 4.5 χρόνια. Σε αυτό το διάστημα, όλοι οι φοιτητές και μεταδιδακτορικοί ερευνητές του εργαστηρίου του «ποτιστήκαμε» από το πάθος του για αριστεία, αξιοκρατία και ακαδημαϊκή ελευθερία και νιώσαμε μικροί μπροστά στην τεράστια ενέργεια που επένδυε ταυτόχρονα στην επιστημονική έρευνα στο Boston University και στην οργάνωση θεσμών και υποδομών που θα θεμελίωναν διαχρονικά αυτές τις υψηλές αξίες στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης αλλά και στα υπόλοιπα πανεπιστήμια της Ελλάδας.

Η επιστημονική του αξία πιστοποιείται από τις περισσότερες από 200 δημοσιεύσεις σε περιοδικά υψηλότατης αναγνωρισιμότητας και τις χιλιάδες αναφορές στο έργο του από επιστημονικές εργασίες άλλων ερευνητικών ομάδων. Όταν ολοκληρώνοντας το διδακτορικό μου μαζί του, αναζήτησα εργαστήριο για τη μεταδιδακτορική μου εκπαίδευση στο πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης, ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, ο μετέπειτα μέντοράς μου, Ira Goldberg, ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα στην έρευνα για το μεταβολισμό των λιπιδίων μου είπε: «Ακόμα και αν δεν είχα διαβάσει το βιογραφικό σου, ήταν αδύνατο να μη σου προσφέρω τη θέση με το γράμμα που έγραψε για εσένα ένας άνθρωπος που έχει το σεβασμό που απολαμβάνει ο Ζαννής στο χώρο μας».

Εκτός από τη συνεισφορά του στην επιστημονική έρευνα, ο Βασίλης Ζαννής θυσίασε άπειρο προσωπικό χρόνο και ενέργεια δίνοντας πραγματικές μάχες με δυνάμεις της μετριότητας που δυστυχώς ενδιαιτούν όλα τα συστήματα. Στις περισσότερες από αυτές τις μάχες βγήκε νικητής και πέτυχε να υποστηρίξει σημαντικούς νέους αλλά και καταξιωμένους επιστήμονες που ήταν υποψήφιοι για θέσεις καθηγητών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και να δημιουργήσει εκπαιδευτικά προγράμματα που θα εξασφάλιζαν τη συνέχεια της αριστείας και της δημιουργίας νέων επιστημόνων υψηλού βεληνεκούς. Επιπρόσθετα, ήταν εμπνευστής και πρωτεργάτης στη δημιουργία του προτύπου προγράμματος βραχυχρόνιας εκπαίδευσης φοιτητών ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης  στο Boston University. Τέλος, τον θυμάμαι ακόμα στις 12 τα μεσάνυχτα να δουλεύει στο γραφείο του στην Κρήτη γράφοντας τον κανονισμό ενός νέου μεταπτυχιακού προγράμματος το οποίο ήταν προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες των αποφοίτων ιατρικής για ερευνητική εκπαίδευση.    

Αυτό που εκτός από σημαντικό επιστήμονα τον κάνει ξεχωριστό άνθρωπο είναι το διαφορετικό ήθος του που αναδεικνύεται μέσα από τη σεμνότητα και την ολιγάρκεια που έχει επιδείξει. Θυμάμαι το ενδιαφέρον και τον προσωπικό χρόνο που διέθετε για θέματα που αφορούσαν στην εγκατάσταση των φοιτητών που έρχονταν το καλοκαίρι από την Κρήτη στη Βοστώνη για τους οποίους αρκετές φορές μας ζητούσε να βεβαιωθούμε ότι τα σπίτια που εντόπιζαν ήταν σε ασφαλείς περιοχές.   Δεν θα ξεχάσω, επίσης, όταν προσκεκλημένος σε ένα συνέδριο στην Ελλάδα ως κεντρικός ομιλητής ζήτησε να αλλάξουν το εισιτήριο business class που του είχαν προσφέρει σε εισιτήριο οικονομικής θέσης και να διαθέσουν τη διαφορά των χρημάτων στο ταμείο του προγράμματος ανταλλαγών φοιτητών Ιατρικής του πανεπιστημίου Κρήτης και του Boston University. Συνοπτικά, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το πρόγραμμα ανταλλαγών ήταν το «πνευματικό του παιδί».

Το πρόγραμμα αυτό έχει φτάσει πλέον σε ένα κομβικό σημείο. Ήρθε πια η ώρα να μεγαλώσει. Οι περισσότεροι από 170 Έλληνες συμμετέχοντες στο πρόγραμμα, αρκετοί από τους οποίους έχουν ήδη χτίσει σημαντικές καριέρες στην ιατρική και την έρευνα, χρειάζεται να συστρατευθούν σε αυτή την προσπάθεια για να συνεχιστεί το πρόγραμμα ανταλλαγών και να συνεχίσουν να υποστηρίζονται και άλλοι νέοι άριστοι φοιτητές όπως αυτοί υποστηρίχθηκαν στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Η υποχρέωση που ανέλαβε ο καθένας από εμάς που βοηθήθηκε από το Βασίλη Ζαννή ήταν να βοηθήσει αρίστους που θα βρεθούν στην ίδια θέση που βρεθήκαμε εμείς πριν από μερικά χρόνια. Χρειάζεται να φανούμε συνεπείς απέναντι σε αυτό το χρέος μας!

Προτού ολοκληρώσω  το εγχείρημά μου να συμπυκνώσω τη ζωή αυτού του σημαντικού δασκάλου, επιστήμονα και ανθρώπου σε μια ολιγόλεπτη παρουσίαση, θέλω να ευχαριστήσω και –αν μου επιτρέπεται- να συγχαρώ την Ομοσπονδία Ελληνοαμερικανικών Συλλόγων Νέας Αγγλίας για την επιλογή της να απονείμει και φέτος το «Βραβείο Ελευθερία» σε έναν Ελληνοαμερικανό επιστήμονα. Η ανάδειξη μέσα στην ελληνοαμερικανική κοινότητα προτύπων με προσφορά στο χώρο των επιστημών, όπως ο Βασίλης Ζαννής, έχει ξεχωριστή συμβολική σημασία. Πρότυπα όπως του Βασίλη Ζαννή βοηθούν την επόμενη γενιά των νέων Ελληνοαμερικανών να ενστερνιστεί υψηλές αξίες της επιστήμης όπως η αριστεία, η αξιοκρατία, και η επιμονή για την αναζήτηση της αλήθειας του κόσμου μας σαν στοιχεία της ελληνικότητάς μας. Είναι πολύ σημαντικό για τις κοινότητές μας να προβάλλουμε αυτές τις αξίες στα νέα παιδιά που δεν μετανάστευσαν από την Ελλάδα όπως άνθρωποι της δικής μου γενιάς ή άνθρωποι που ήρθαν εδώ πριν από 60 ή 70 χρόνια αλλά γεννιούνται, εκπαιδεύονται και μεγαλώνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και δημιουργούν μια καινούργια ελληνοαμερικανική γενιά με εντελώς διαφορετική δυναμική και προπτική από τη δική μας.

Σε λίγα λεπτά τα μέλη της Ομοσπονδίας Ελληνοαμερικανικών Συλλόγων Νέας Αγγλίας θα απονείμουν το βραβείο «Ελευθερία» στο Βασίλη Ζαννή. Τη στιγμή της απονομής θα ακουμπάνε στα χέρια σας οι σκέψεις εκατοντάδων νέων ανθρώπων που ήρθαμε από την Ελλάδα χάρη στο Βασίλη Ζαννή, ο οποίος με αυτόν το τρόπο άλλαξε τις ζωές μας.

Κύριε Ζαννή, σας ευχαριστούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας γιατί μας μάθατε ότι μπορεί να γίνει πράξη αυτό που λέει ο ποιητής Άλκης Αλκαίος «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει» και σας βεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε το δικό σας όνειρο και θα κρατήσουμε τη φωτιά που άναψατε ζωντανή.

-->

Σας ευχαριστώ!  

Dr. Zannis, left, with the keynote speaker
Nicholas Gage (Gatzoyannis)