Monday, May 5, 2008

Η υπόθεση τής Λέσβου


Ο συμπαρεώτης Χάρης πρό εβδομάδος είχε θέσει το εξής ερώτημα στή παρέα: Μήπως θάπρεπε να πάρουμε θέση στό θέμα πού ανέκυψε όταν ένας μορφωτικός σύλλογος απ΄τη Μυτιλήνη ζήτησε από τα δικαστήρια να απαγορεύσουν στίς επίσημα αναγνωρισμένες ελληνικές οργανώσεις ομοφυλοφίλων νά χρησιμοποιούν τό όνομα "λεσβίες";

Επειδή όλος ο διεθνής τύπος κάλυψε τήν είδηση, τό θέμα είναι εθνικής σημασίας και η παρεά πρέπει νά πάρει θέση. Το προηγούμενο Σάββατο δέν είχαμε απαρτία και ειδικά η απουσία τού Αλέκου και του Γιώργου, ανθρώπων μέ βαθειές γλωσσικές γνώσεις, έκανε τή λήψη αποφάσεων δύσκολη.

Ο Κοσμάς πάντως υπέβαλε τήν εξής πρόταση: στά Ελληνικά οι γυναίκες νά λέγονται "Σαπφαίες¨ (ως π.χ. Αθηναίες) καί στά Αγγλικά "Sappheans" as in Atheneans.

Ο φίλος ο Δημήτρης από τήν Αθήνα έγραψε οτι προβλέπει νέες εθνικές ήττες στά δικαστήρια. Αλλά πολλοί από μας είμαστε κουρασμένοι από εθνικές ήττες καί γι'αυτό προτείνουμε μιά λύση που θά σώζει ότι έχει απομείνει απ' τό εθνικό μας γόητρο.

Γιά σκεφτείτε το παιδιά....

13 comments:

Anonymous said...

Επί αρκετόν χρόνον, ο Πειρασμός να συνεισφέρω εις το παρόν συναρπαστικόν θέμα ήταν μεγάλος. Όμως τον αντιστάθηκα, κυρίως διότι θεωρώ τον τρόπον επιτεύξεως σεξουαλικής ηδονής ως ένα εντελώς προσωπικόν θέμα, δια το οποίον ουδείς εκτός της ιδιαιτέρας σχέσεως έχει το δικαίωμα να κρίνει.

Το τι κάνει εις άνθρωπος εις το Υπνοδωμάτιον του, το μοναστικόν αυτού Κελί, τον Στάβλον του αγροκτήματός του η εις το Δωμάτιο με τις κόκκινες βελούδινες ταπετσαρίες εν του υπογείου της βίλλας αυτού είναι εντελώς ιδιωτική υπόθεσις, και ανεξάρτητος του φύλου, αριθμού και είδους των θηλαστικών που συμπεριλαμβάνονται εις την σχέσην αυτήν, εφ’ όσον φυσικά υπάρχει κοινή συναίνεσις και αμοιβαία ικανοποίησις.

Παρ’ όλα ταύτα, ευρισκόμενος την σήμερον ενώπιον της διαλογής να επιδιορθώσω ένα σχετικά βαρετόν τεχνικόν σύγγραμμα κακογραμμένο εξ ενός των καθόλου ταλαντούχων τσιρακίων μου, η να αφιερώσω τον χρόνον μου εις πιο σημαντικά πράγματα, όπως η εδώ συζήτησις, αποφάσισα την λογικήν λύσιν.

Περί ονομασίας, πιστεύω ότι οποιοσδήποτε δύναται να αυτοεπονομάζεται όπως επιθυμεί (φυσικά των Σκοπιανών εξαιρουμένων). Όμως επί του θέματος, ούτε ο όρος «Λεσβίες» ούτε «Σαπφαίες» μου φαίνεται σωστός. Καθ’ όσον, ουχί όλες οι Λεσβίες ήταν κατ’ ανάγκην θαυμαστές της Σαπφούς, η δε Σαπφώ, αν και Λεσβία εκ γενετής, είχε δείξει ενδιαφέρον, εις πολλά αυτής ποιήματα, περί της αρρενωπής αίγλης, και κατά την σημερινήν περίοδον μάλλον AC-DC θα αποκαλούνταν.

Εις την πεφωτισμένην ημών περίοδον, όπου η εφιαλτική και ανελέητη Ασφάλεια Πολιτικής Ορθότητας επιβάλλει η γλώσσα να είναι non-offensive to the lowest common denominator (πάρντον μάη Φρέντς), νομίζω ότι οι όροι πρέπει να είναι gender-neutral & value-neutral ( αχ αυτοί οι Ασφαλίτες, μας τα έχουν πρήξει πια - που είσαι Μπέρια να χαρείς και να θαυμάσεις).

Λοιπόν και πάλι επί του θέματος, προτείνω τους εξής Πολιτικά Σωστούς όρους:
«Γυνόφιλος(η)» δια τους/τις προτιμούντες την θηλυκή συντροφιά,
«Αντρόφιλος(η)» δια τους/τις προτιμούντες την αρσενικήν τοιαύτην, και
«Αμφίφιλος(η)» δια τους εξ ημών φιλοσοφούντες το «ότι τύχει, καλό θα είναι».
Ο όρος «Ζωόφιλος(η)» θα χρειαστεί να σαφηνιστεί καλύτερα, καθ’ όσον αρμόζει εις το εκλεκτόν τμήμα της αγροτικής κοινωνίας που είναι κατ’ εξοχήν συνδεδεμένον με τα ζωντανά αυτού.
Και φυσικά ο όρος «Πάμφιλος(η)» αρμόζει εις τους ιδιαίτερα πεφωτισμένους εξ ημών, οι οποίοι, όντας απολύτως απελευθερωμένοι, δεν προβαίνουν εις ουδεμίαν διάκρισιν μεταξύ θηλαστικών, ελλόγων δε η αλόγων.

Νομίζω ότι οι όροι αυτοί θα λύσουν οτιδήποτε παρεξηγήσεις, και ότι εις το εγγύς μέλλον θα έχουμε απελευθερωθεί εις τον βαθμόν που θα είναι δυνατόν να συμπεριλάβουμε τον όρον «tree-hugger» εις το Πολιτικά Σωστόν ημών λεξιλόγιον.

Ο Κόμης του Μον-Ρεπό

Anonymous said...

Καρντάση μου Κόμη,

Μ’ άνοιξες τα καρδίοφυλλα μου με τα λόγια σου αυτά. Αν και μια ζωή είμ’ άνθρωπος του Λαού, που δε τους κάνει τους Μοναρχικούς, τους Αριστοκράτες και τ’ άλλα παράσιτα, βλέπω ότι σύ ’σαι τύπος ντόμπρος και καραμπουζουκλής, παρ’ όλο το γαλάζιο σου αίμα και τις πάμπολλες ανορθογραφίες σου.

Λοιπόν, εγώ μια ζωή είμαι Ζωόφιλος, μα ποτέ δεν είχα το κουράγιο να το διαδηλώσω σ΄ούλο το χωριό. Πάντα έκρυβα το αληθινό το μέσα μου, πήγαινα με καρντάσηδες να δω τσόντες Άννας Φόνσου κι’έκανα πως μ’αρέσανε, μά βαθιά η καρδία μου ήθελε το άλλο, το άλλο το κάτι τι. Από μπόμπιρας ήξερα ότι ήμουν ένας τράγος φυλακισμένος σε ένα ανθρώπινο σώμα.

Σαν νιότερος, οι σχέσεις μου ήταν ανώνυμες, και περαστικές, σαν τα κοπάδια των αρνιών που περνάνε την Άνοιξη, βαδίζοντας σαγηνευτικά προς τις βουνίσιες στάνες. Όμως τώρα, για πολλά χρόνια έχω αποκλειστική σχέση με την Καραγκούνα μου, που μ’ έχει μαγέψει με το μακρύ μετάξινο μαλλί της ( είναι ράτσας Μερινό). Είμαστε ευτυχισμένοι και έχω κάνει κάθε θυσία γι’ αυτήν. Έχω πουλήσει ακόμα και τα κατσίκια για να της πάρω σκουλαρίκια.

Νοιώθω ότι είναι καιρός να διαδηλώσω στο χωριό το δεσμό μας, δεν φοβάμαι πια τίποτις. Μου ‘πε ο αγροφύλακας ότι ο δήμαρχος της Τήλου μόλις πάντρεψε δυο αντράκλες Αντρόφιλους και δυο μανούρια Γυνόφιλες. Νομίζεις ότι θα δεχθεί να μας παντρέψει εμένα και την Καραγκούνα μου; Και νομίζεις ότι θα μας επιτρέψουν να μείνουμε στην ίδια καμπίνα στο φερρυμπότ για την Τήλο, η θ’ αναγκαστεί να ταξιδεύσει η Καραγκούνα μου στο αμπάρι με τ’άλλα ζα; Αυτό ποτέ δεν μπορώ να το δεχτώ!

Κώτσος ο Τσομπάνης

Anonymous said...

Dear Sirs:

Although I applaud the enlightened comments in this forum, the posting of which deserves a tribute to the free spirit of all middle-aged men of south Balkan extraction, I must protest the inclusion of the term “tree-hugger” in the post by the Count of Mon Repos.

This is derogatory and diminishing term coined by anti-environmentalist monopolies. Persons of my sexual orientation prefer the term “Tree-Lover” to describe themselves and their relation with Nature.

BTW, would you have any information on Greek Customs agricultural regulations for plant life? I am interested in importing a 20-foot sycamore for replanting in the island of ΤΗΛΟΣ.

Thank you,

Johnny Appleseed

Anonymous said...

Mr. Jonny, how do you do?

Yassou!!! I am named Kotsos Tsompanis and I am to sending you the answer for your question before. I not speak the English but the nice teacher in our village she is writhing now with joy this letter for you from me.

I have the Good News! I took on the telephone the Mayor in the Tilos and he told me that he can be very joyfull to offistucate the matrimonial ritual to me and my Karangouna, and he says to me that he can do the matrimonial to you and your Sycamora!

But the big quandary told me from the good Mayor is that the mpaskines of the Customs Agronomia will arrest Sycamora if you bring your beloved tree into the Greece, no permitted plant import into the EU.

Not to worry, even so, as I knows very well the kardasi Tourko boatman. For a little cost, the Tourkos will cross Sycamora across, in the black evening time, with the Pakistanezous smugglo-immigrants together. After the matrimonial of yours, he will take both you and new bride away, and none cat, none mishap.

Yours in truly sincerely,

Kotsos

Anonymous said...

Ωφείλω να ομολογήσω οτι είμαι τόσο περήφανος οσο καί ανήσυχος που είμαι μέλος μιά τόσο απελευθερωμένης παρέας. Προφανώς μερικά απ' τά μέλη μας δέν έχουν πρόβλημα να σχετίζονται ερωτικά με μυρικαστικά, πτυνά καί φυτά. Μέ προβληματίζει όμως το θέμα τής γονιμοποίησης. Καί μη ξεχνάμε ο,τι λένε στή Κρήτη και στή Μάνη: όποιος τόσπασε θά το παντρευτεί....

Ο Επώνυμος

Anonymous said...

Αξιαγάπητε Επώνυμε,

Δεν χρειάζεται να μας απασχολούν πεπερασμένες έννοιες του 20ου αιώνος. Το θαύμα της Γενετικής Μηχανικής θα επιλύσει οποιοδήποτε πρόβλημα. Όπως ίσως γνωρίζεις, το πρώτο υβρίδιον έμβρυον μεταξύ ανθρώπου και αγελάδος δημιουργήθηκε προ ολίγων εβδομάδων εις την Αγγλίαν.

Η επιστήμη προβλέπει ότι ο ιδανικός άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι υβρίδιον περιέχων γονίδια δια τα μεγάλα αυτιά του Αφρικανικού ελέφαντος και του συστήματος φωτοσυνθέσεως της χλωροφύλλης εκ των φυτών.

Η λύσις αυτή θα τερματίσει την ανάγκην εργασίας δια την ανεύρεσην του προς το ζειν.
Οποιοσδήποτε πεινά, θα ξαπλώνει εις την ταράτσα της επαύλεώς του και θα ξεδιπλώνει τα μεγάλα πράσινα αυτιά του, εκτρεφόμενος από το φως και μόνον.
Κατά τον τρόπον αυτόν θα εκλείψουν όλες οι κοινωνικές, φυλετικές και εθνικές διακρίσεις, δεν θα υπάρχουν πλέον ‘έχοντες’ και ‘μη έχοντες’, καθ όσον όλοι θα είναι ισότιμοι υπό τον Ήλιον.

Και επί Γης Ειρήνη, τοις Πρασίνοις Ανθρώποις Ευδοκία

Ο Κόμης του Μον-Ρεπό

Spyros Vlahos said...

Οποίος προβληματισμός δια το τρισμέγιστον τούτο θέμα. Οποία περίσκεψις κι ενδελέχεια κατακλύζει τας σημειώσεις του παρόντος πονήματος!
Μένω εννεός (στμ : η κάτω γνάθος μου εσυνάντησεν το γρννητικόν μου σύστημα) με τας οξυδερκείς κι ενίοτε αλληλοσυγκρουόμενας ιδέας. Διότι διατί έτερον θα ήσαν αι ιδέαι, αν μη ίνα συγκρούονται;
Διατελώ εν τιμή.
Ίσως προβώ και εις το "λινκάτρισμα" αυτής ταύτης της ιστιοσελίδος εις το εμόν πόνημα, ώστε απερίσπαστος να αναγιγνώσκω τα ψήγματα τοιαύτης σοφίας

Υποκόμης ενός εκ των Καντονίων της Πύλης Ραϋμόνδου

Anonymous said...
This comment has been removed by the author.
Spyros Vlahos said...

Τσάντο,
σωστός ως ... αριστοκράτης.

Anonymous said...

Κύριοι Κορφιάτες Αριστοκράτες--μετά χαράς σάς βλέπω λαμβάνετε μέρος στή συζήτηση της Σαββατοπαρέας. Η γνώση και η χρήση τής Ελληνικής πράγματι δείχνει τήν Αριστοκρατική σας καταγωγή, πράγμα το οποίο σέβομαι.

"Ειδος απειλούμενο με εξαφάνιση, πρέπει να αλληλοστηριζόμαστε," λέει ο "Κόμης του Μον-Ρεπό" στόν ¨Υποκόμη ενός εκ των Καντονίων της Πύλης Ραϋμόνδου." Σωστά. Μόνο που τελικά ο Κώτσος ο Τσομπάνης θά δικαιούται να διερωτάται αν ο Υποκόμης είναι στή πραγματικότητα "Ιπποκόμης".

Ανέκδοτος

The Count of Mon Repos said...

κ. Ανέκδοτε,

το χιούμορ σας είναι ευτελέστατον ως το Υποκόμης/Ιπποκόμος λογοπαίγνιον μάλλον αρμόζον είναι εις ευφυολογήματα αμουστάκων γυμνασιοπαίδων παρά εις την εδώ Φιλοσόφων συζήτησιν.

Μήπως τυγχάνετε ποπολάρος;

Anonymous said...

Είμαι απόγονος τών Ποπολάρων του κλάδου των Μεδίκων της Φλωρεντίας. Εχω μάλιστα και ταβέρνα με το ίδιο όνομα στή Ζάκυνθο. Τα λογοπαίγνια ηταν πάντα αγαπητά στήν οικογένειά μας. Ιδιαίτερα γνωστός γι’ αυτό το ταλέντο του ηταν ο Λαυρέντιος Ποπολάρος ο Μεγαλοπρεπής. Ο παπούς μου Ιωάννης ηταν και συγγραφέας στό περιοδικο του Γρ. Ξενόπουλου “Η Διάπλασης των Παίδων.”

Ο Ανέκδοτος

The Count of Mon Repos said...

Εν τοιαύτη περιπτώσει ειναι μεγίστη ημων τιμή η γνωριμία σας. Εαν εχετε την ευκαιρίαν, επισκευθήτε μας εις την ημών έπαυλην, θα ήθελα να σας συστήσω και εις την Διδα Δουλτσινέαν.